«Η ελληνική οικονομία που θα έχει για τρίτο συνεχόμενο τρίμηνο, θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης χρειάζεται έναν καθαρό διάδρομο για τα επόμενα χρόνια. Γι΄αυτό μια συμφωνία τον Ιανουάριο θα μας επιτρέψει να μπούμε στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης και να μην αρχίσει ένας νέος κύκλος αβεβαιότητας» δηλώνει ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, σε συνέντευξή του στην “Εφημερίδα των Συντακτών”.
Εκτιμά ότι οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού δεν είναι το πραγματικό πρόβλημα σε σχέση με τη διαπραγμάτευση, αλλά, όπως σημειώνει, το πρόβλημα είναι ότι ορισμένα κράτη-μέλη δεν θέλουν να είναι “γενναιόδωρα” με τη ρύθμιση του χρέους.
Υποστηρίζει ότι «βεβαίως και μπορεί να υπάρξει» συμφωνία χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα και επισημαίνει ότι «και το ίδιο το ΔΝΤ αφενός πρέπει να έχει το θάρρος της γνώμης του και να πιέσει πραγματικά για ελάφρυνση του χρέους και αφετέρου να μην έχει παράλογες αξιώσεις που βασίζονται σε αυθαίρετους υπολογισμούς».
Σύμφωνα με το Αθηναϊκό πρακτορείο, ο υπουργός Οικονομικών στέλνει μήνυμα στον Γερμανό ομόλογό του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ότι το ευρώ κινδυνεύει από το έλλειμμα δημοκρατίας και του θυμίζει ένα παλιό αγγλικό ρητό: «Να φοβάσαι αυτό που εύχεσαι», δεν πιστεύει ότι το ευρώ δύο ταχυτήτων αποτελεί ρεαλιστικό σενάριο και εκφράζει την πεποίθηση ότι χωρίς «δημοκρατικότερη και κοινωνικά δίκαιη λύση, το ευρώ κινδυνεύει».
Σε ερώτηση για το ορόσημο της κυβέρνησης σχετικά με το κλείσιμο της β΄αξιολόγησης ο κ. Τσακαλώτος αναφέρεται στο Eurogroup της 26ης Ιανουαρίου, με το οποίο, όπως εκτιμά, «ευελπιστούμε να ολοκληρωθούν οι τρεις πυλώνες της τωρινής φάσης της διαπραγμάτευσης: Οι μεταρρυθμίσεις και το δημοσιονομικό κενό εντός του προγράμματος. Η πορεία των πρωτογενών πλεονασμάτωn μετά το τέλος του προγράμματος. Τα μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα για το χρέος».
Στο ερώτημα τι σημαίνουν για τον ίδιο τα φετινά Χριστούγεννα από τη στιγμή που παραμένει ανοιχτή η συμφωνία με τους δανειστές ο υπουργός Οικονομικών απάντησε: «Μέρες γιορτής στις οποίες σκέφτομαι να ξαναδιαβάσω, μαζί με τα παιδιά μου, την “Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων”. Βασικό τέχνασμα της αφήγησης του συγγραφέα, Λιούις Κάρολ, είναι ότι η Αλίκη μετασχηματίζεται.
Συρρικνώνεται για να περάσει μέσα από ένα στενό πέρασμα, ψηλώνει για να φτάσει κάποιο αντικείμενο, ή, πίνοντας κάποιο ποτό, τρώγοντας κάποιο κέικ ή δαγκώνοντας ένα μανιτάρι, αποκτά μαγικές ιδιότητες! Κάπως έτσι είναι και για μας αυτή η περίοδος».
