20ήμερη αργία για τον Νίκο Γκόντα

Σε 20ήμερη αργία από τα καθήκοντα του δημοτικού συμβούλου τελεί από την Τετάρτη 29 Μαΐου ο επικεφαλής της «Ανεξάρτητης Δημοτικής Πρωτοπορίας» Νίκος Γκόντας, μετά την απόρριψη από την ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας της προσφυγής του πρώην Δημάρχου Ιωαννίνων κατά της απόφασης του τότε Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Ηπείρου Δημήτρη Πανοζάχου, αλλά και του τότε υπουργού Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλου που απέρριψε σχετική ένσταση. Έτσι, ο κ. Γκόντας δεν παρέστη στη χθεσινή έκτακτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Η ποινή της αργίας προέκυψε από την άρνηση του Ν. Γκόντα να δώσει στην αντιπολίτευση τα στοιχεία των μεταδημοτεύσεων πριν τις δημοτικές εκλογές της 15ης Οκτωβρίου 2006. Ο τότε Δήμαρχος, επικαλούμενος προσωπικά δεδομένα των πολιτών, αρνήθηκε να το πράξει, ενώ την ίδια στάση κράτησε παρά τις περί του αντιθέτου υποδείξεις της Περιφέρειας και το έγγραφο του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης το οποίο ανέφερε ότι δεν αποτελούν προσωπικά δεδομένα τα στοιχεία των μεταδημοτεύσεων και οφείλουν οι δήμοι να τα διαθέσουν στους αιτούντες. Στην υπόθεση παρενέβη και ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής, με αποτέλεσμα ο Ν. Γκόντας να παραπεμφθεί στο Πειθαρχικό Συμβούλιο του άρθρου 143 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων (Ν. 3463/2006), που του επέβαλε την ποινή της 20ήμερης αργίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η υπόθεση είχε φτάσει και στα δικαστήρια μετά από την υποβολή μήνυσης κατά παντός υπευθύνου για το θέμα των παράνομων μεταδημοτεύσεων από τον τότε επικεφαλής της «Συνεργασίας για την Αλλαγή» και σημερινό δήμαρχος Φίλιππα Φίλιο και το μέλος της παράταξης Λεωνίδα Δουβανά. Στο εδώλιο του κατηγορουμένου βρέθηκαν ο πρώην δήμαρχος Νίκος Γκόντας, ο πρώην αντιδήμαρχος και πρώην πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Βασίλης Κοσμάς, ο πρώην Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας Ηπείρου Δημήτρης Πανοζάχος (επειδή δεν κίνησε έγκαιρα τη διαδικασία πειθαρχικού ελέγχου του δημάρχου), δυο υπάλληλοι του δήμου και 15 μεταδημοτεύσαντες ή βοηθήσαντες σε αυτό πολίτες, ωστόσο η απόφαση ήταν αθωωτική.