Ανθολόγιο (4): Στις καλένδες η Αναθεώρηση Συντάγματος

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου: Τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις, με άλλα λόγια, η απόλυτη υποταγή μας στους τροϊκανούς, οι οποίοι επιδεικνύουν απέναντί μας συμπεριφορά τοκογλύφου δανειστού προς δανειολήπτη και όχι ισότιμου εταίρου στον ίδιο συνασπισμό, εξαθλίωσαν τον λαό μας και εκχωρήθηκαν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Παρ΄όλα ταύτα, από τον Μάιο του 2013 συμπληρώθηκαν 5 χρόνια από την προηγούμενη συνταγματική αναθεώρηση και με βάσει την παράγραφο 6 του άρθρου 110 του Συντάγματος

(δεν επιτρέπεται αναθεώρηση του Συντάγματος προ της παρόδου πενταετίας από της περατώσεως της προηγουμένης) θα μπορούσε να έχει ξεκινήσει η διαδικασία νέας συνταγματικής αναθεώρησης. Διότι όπως, λέει και ο θυμόσοφος λαός μας: «των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν». Είναι λοιπόν, κατεπείγουσα η αναγκαιότητα γενναίας αναθεώρησης του Συντάγματος, από τη στιγμή που όλοι οι μετέχοντες του σημερινού πολιτικού συστήματος έχουν παραδεχτεί πως αυτό το πολιτικό σύστημα έχει πτωχεύσει και η πατρίδα μας βρίσκεται σε οικονομικό αδιέξοδο. Έτσι, απαιτούνται βαθιές τομές στο υπάρχον Σύνταγμα, κάτι που δεν τόλμησαν οι προηγούμενες αναθεωρήσεις, και μοιραία μας οδήγησαν ως χώρα στον γκρεμό! Απαιτούνται ουσιαστικές διαρθρωτικές και ριζοσπαστικές τομές που θα έχουν να κάνουν με την εύρυθμη λειτουργία του πολιτεύματος και της Δημοκρατίας, η οποία σήμερα επί της ουσίας έχει καταργηθεί. Κατ΄αυτόν τον τρόπο θα καταπολεμηθεί η κομματοκρατία που κατασπαράσσει τα σωθικά της υγιούς κοινωνίας. Απαιτούνται ουσιαστικές αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας αυτής της αθεράπευτης, αντιπαραγωγικής και διεφθαρμένης δημόσιας διοίκησης, που θα έχει ως αποτέλεσμα μεταξύ των άλλων να πατάξει τις παθογένειες δεκαετιών του Ελληνικού κράτους, όπως, η φοροκλοπή, η φοροδιαφυγή, το παραεμπόριο, η λαθρομετανάστευση κλπ.

Άλλωστε, αυτήν την αναγκαιότητα, δηλαδή της σαρωτικής αναθεωρήσεως του Συντάγματος, πρώτος από όλους διατυμπάνισε ο σημερινός Πρωθυπουργός της Ελλάδος, Αντώνης Σαμαράς, όταν δήλωνε τον Δεκέμβριο του 2010 στην επιτροπή αναθεωρήσεως του Συντάγματος της ΝΔ: «Η ΝΔ είναι υπέρ των αλλαγών, αλλά όχι σε αλλαγές στο πόδι. Ζητούμε διαρθρωτικές αλλαγές που θα φέρουν ανταγωνιστικότητα, ανάκαμψη και ελπίδα. Όχι θυσίες χωρίς αντίκρισμα, χωρίς προοπτική».  Όπως επίσης, δήλωνε ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως στις 6 Απριλίου 2011: «το μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα χρεοκόπησε και απαιτείται τολμηρή συνταγματική αναθεώρηση». Και από τη στιγμή που βρισκόμαστε σε ημέρες 78^ης ΔΕΘ, ας θυμηθούμε τι ακριβώς εξήγγειλε ο Αντώνης Σαμαράς, δυο χρόνια πριν, από του βήματος της 76^ης ΔΕΘ τον Σεπτέμβριο του 2011: «Η Ελλάδα χρειάζεται μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές. Αλλά χρειάζεται και σωστά μέτρα. Με άμεσα αποτελέσματα. Θα σας μιλήσω τώρα επιγραμματικά για τις πέντε μεγάλες προτεραιότητές μας σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Όμως, το πιο σημαντικό-προϋπόθεση και επιστέγασμα όλων όσων θα ακούσετε-είναι η μεγάλη αναθεώρηση του Συντάγματος. Για να γίνουν οι θεσμοί πιο λειτουργικοί, η χώρα πιο ανταγωνιστική και ο πολίτης να αισθάνεται ασφαλής. Είναι αυτή η κεντρική ιδέα της σαρωτικής συνταγματικής αναθεώρησης 31 σημείων, που προτείνει η παράταξή μας. Και όλες οι μεταρρυθμιστικές τομές, που θα σας πω τώρα, μαζί με την συνταγματική αναθεώρηση, θα αποτελέσουν ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο. Ώστε να υπάρξουν προοπτικές επανεκκίνησης παντού. Και να μπούμε πια στην εποχή της Νέας Μεταπολίτευσης…». 

            Πράγματι, λοιπόν, ο Αντώνης Σαμαράς, που ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως, ηγείτο του αντιμνημονιακού αγώνα, είχε συστήσει «επιτροπή αναθεωρήσεως του Συντάγματος» με επικεφαλής τον Δημήτρη Αβραμόπουλο. Μετά από μήνες επεξεργασίας του υπάρχοντος Συντάγματος, η εν λόγω επιτροπή κατέθεσε πόρισμα που περιελάμβανε τα 31 διορθωτικά σημεία του Συντάγματος και για τα οποία ανέφερε ο κ. Σαμαράς στην 76^η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Στο σημείο αυτό θα ήταν ωφέλιμο να θυμηθούμε εκτός των άλλων κάποια από αυτά τα σημεία: «Αρ. 4) Ασυμβίβαστο του αξιώματος του Υπουργού με εκείνο του Βουλευτή. Αρ. 7) Αναθεώρηση της διάταξης για την ασυλία των Βουλευτών, ώστε να περιορισθεί αποκλειστικά στα όρια της άσκησης των κοινοβουλευτικών καθηκόντων τους. Αρ. 8) Συνταγματική πρόβλεψη για το “πόθεν έσχες” των πολιτικών προσώπων και για την ανάθεση του ελέγχου του σε ειδικό σώμα, αποτελούμενο αποκλειστικά από ανώτατους λειτουργούς των 3 Ανώτατων Δικαστηρίων της χώρας. Αρ. 9) Ουσιαστικός εκδημοκρατισμός των πολιτικών κομμάτων και εγγυήσεις διαφάνειας στα οικονομικά τους. Αρ.10) Κατάργηση των βουλευτικών προνομίων που δεν έχουν σχέση με τα καθήκοντα του Βουλευτή. Αρ.14)  Συνταγματική κατοχύρωση της ακρόασης κοινωνικών φορέων κατά την εξέλιξη της νομοθετικής διαδικασίας. Αρ.19)  Ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου. Αρ.25)  Αναθεώρηση των περί δημοψηφισμάτων διατάξεων, για την πρόβλεψη διενέργειας δημοψηφίσματος και με λαϊκή πρωτοβουλία. Αρ.30) Ρητή πρόβλεψη για την προστασία της εθνικής ταυτότητας και της ελληνικής γλώσσας. Αρ.31) Εξορθολογισμός της οργάνωσης και λειτουργίας των ανεξάρτητων αρχών».

            Ωστόσο, εκείνος ο οποίος αποδεχόταν πως «το μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα χρεοκόπησε και απαιτείτο τολμηρή συνταγματική αναθεώρηση» και επιπρόσθετα πως «Η Ελλάδα χρειάζεται μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές», είναι ο ίδιος ο οποίος έχει στείλει στις καλένδες το πόρισμα της επιτροπής αναθεωρήσεως του Συντάγματος της ΝΔ για την αναθεώρησή του, αφού επί 16 μήνες που είναι Πρωθυπουργός δεν έχει κάνει την παραμικρή ενέργεια ή έστω αναφορά στο μείζον ζήτημα ανατάξεως της χώρας. Επιπρόσθετα, απέφυγε επιμελώς να κάνει την παραμικρή αναφορά, στην πρόσφατη ομιλία του στην 78^η ΔΕΘ και επιπλέον δεν ήταν η ομιλία του δεσμευτική από υποσχέσεις. Άλλωστε, η πολιτική αίγλη της 78^ης ΔΕΘ, όπως και πέρσι,  υποβαθμίστηκε από τη στιγμή που αντιδημοκρατικά ο Πρωθυπουργός απαγόρευσε την συνέντευξη Τύπου προς τα ΜΜΕ. Αυτή η συνέντευξη του Πρωθυπουργού, μέσω και των ερωτήσεων που πάντα ακολουθούσαν, ήταν επί δεκαετίες κατά κάποιο τρόπο δεσμευτική των εξαγγελιών του Πρωθυπουργού.

Συνεπώς, αποδεικνύεται πως ο Πρωθυπουργός και η πολιτική του καμαρίλα δεν σέβεται τις εξαγγελίες και τις υποσχέσεις του προς τον Ελληνικό λαό (τελευταία αναφορά Σαμαρά στην αναθεώρηση του Συντάγματος έγινε στο προσυνέδριο της ΝΔ στο Ναύπλιο τον Μάιο του 2013). Αποδεικνύεται πως δεν έχει καμιά διάθεση να συγκαλέσει την Ολομέλεια της Βουλής προκειμένου να κατατεθεί σχετική πρόταση από τουλάχιστον 50 Βουλευτές του κόμματός του, για να ανοίξει ο διάλογος της αναθεωρήσεως του Συντάγματος! Και αφού η ΝΔ και ο Πρόεδρός της αποφεύγουν την υλοποίηση των εξαγγελιών τους, όπως ο διάβολος το λιβάνι, τι κάνουν τα κόμματα της αντιπολιτεύσεως; Γιατί δεν ξεκινούν να πιέζουν την κυβέρνηση για δημοψήφισμα από τον κυρίαρχο λαό, με βάσει την αποδοχή από τη ΝΔ του 25^ου σημείου της επιτροπής τους αναθεωρήσεως του Συντάγματος, όπου αποδέχονται την πρόβλεψη διενέργειας δημοψηφίσματος και με λαϊκή πρωτοβουλία; Γιατί δεν προτάσσουν το αρ. 1 παρ. 3 του Συντάγματος που ορίζει πως: «όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται, όπως ορίζει το Σύνταγμα»;

(Συνεχίζεται)

Οι προτάσεις-κατευθύνσεις της ΝΔ για τη δημόσια αυτή συζήτηση είναι οι εξής:

1. Εκλογή και ενίσχυση του ρυθμιστικού ρόλου του Προέδρου της Δημοκρατίας.
2. Θέσπιση χρονικών ορίων ως προς τη θητεία του Πρωθυπουργού.
3. Θέσπιση χρονικών ορίων ως προς τις θητείες των Περιφερειαρχών, των Δημάρχων και των Συνδικαλιστών.
4. Ασυμβίβαστο του αξιώματος του Υπουργού με εκείνο του Βουλευτή.
5. Επανεξέταση του αριθμού των Βουλευτών και των Βουλευτών Επικρατείας.
6. Αναθεώρηση της διάταξης για την αποσβεστική προθεσμία ως προς την ποινική ευθύνη των Υπουργών και ιδίως την κατάργησή της όπως ισχύει σήμερα.
7. Αναθεώρηση της διάταξης για την  ασυλία των Βουλευτών, ώστε να περιορισθεί αποκλειστικά στα όρια της άσκησης των κοινοβουλευτικών καθηκόντων τους.
8. Συνταγματική πρόβλεψη για το “πόθεν έσχες” των πολιτικών προσώπων και για την ανάθεση του ελέγχου του σε ειδικό σώμα, αποτελούμενο αποκλειστικά από ανώτατους λειτουργούς των τριών Ανώτατων Δικαστηρίων της Χώρας (πρόταση ΝΔ).
9. Ουσιαστικός εκδημοκρατισμός των Πολιτικών Κομμάτων και  εγγυήσεις διαφάνειας στα οικονομικά τους.
10. Κατάργηση των βουλευτικών προνομίων που δεν έχουν σχέση με τα καθήκοντα του Βουλευτή.
11. Καθιέρωση σταθερού εκλογικού συστήματος με την πρόβλεψη ότι η αλλαγή  του απαιτεί πλειοψηφία των 3/5 της Βουλής.
12. Ισχυροποίηση των εγγυήσεων για εξάντληση της διάρκειας της κοινοβουλευτικής περιόδου.
13. Ενίσχυση του ρόλου των Βουλευτών τόσο σε νομοθετικό όσο και σε ελεγκτικό επίπεδο.
14. Συνταγματική κατοχύρωση της ακρόασης κοινωνικών φορέων κατά την εξέλιξη της νομοθετικής διαδικασίας.
15. Θεσμοθέτηση συγκεκριμένου κυβερνητικού σχήματος και αντίστοιχου οργανογράμματος με απόφαση των 3/5 της Βουλής. Επίσης θεσμοθέτηση δύο Μόνιμων Υπηρεσιακών Υφυπουργών, Εξωτερικών και επί του Προϋπολογισμού, με 5ετή θητεία και εκλογή τους από τα 3/5 της Βουλής.
16. Παροχή εγγυήσεων του Δημοσίου μόνον με τυπικό νόμο.
17. Υποχρέωση σύνταξης μελέτης σκοπιμότητας για τα μεγάλα δημόσια έργα και προμήθειες του  Δημοσίου, εκτός εκείνων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
18. Κατάργηση του θεσμού των Γενικών Γραμματέων των Υπουργείων και της αντίστοιχης αναβάθμισης του ρόλου των Γενικών Διευθυντών.
19. Ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου.
20. Ίδρυση ειδικού τμήματος στο Συμβούλιο της Επικρατείας για την γρήγορη εκδίκαση υποθέσεων μεγάλων δημόσιων συμβάσεων και ιδιωτικών επενδύσεων.
21. Οριοθέτηση της εν γένει δικαιοδοσίας του Ελεγκτικού Συνεδρίου επί των δημόσιων συμβάσεων , ώστε να μη συγκρούεται με εκείνη του Συμβουλίου της Επικρατείας.
22. Αναθεώρηση του άρθρου 90, προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης και του περιορισμού της διακριτικής ευχέρειας της Εκτελεστικής Εξουσίας ως προς την επιλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης.
23. Αναθεώρηση του άρθρου 16, για την ίδρυση και λειτουργία μη κρατικών και μη κερδοσκοπικών Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων.
24. Εξορθολογισμός των διατάξεων για τα Μ.Μ.Ε. προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης της διαφάνειας και της αντικειμενικότητάς τους.
25. Αναθεώρηση των περί δημοψηφισμάτων  διατάξεων, για την πρόβλεψη διενέργειας δημοψηφίσματος και με λαϊκή πρωτοβουλία.
26. Αναμόρφωση της οικονομικής θεματικής του Συντάγματος και σύνδεσης της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας με την οικονομική ανάπτυξη και την εξασφάλιση ανάλογης ωφέλειας για το κοινωνικό σύνολο.
27. Πρόβλεψη για την υποχρέωση κατάθεσης ετήσιου αναλυτικού απολογισμού από όλους τους φορείς που χρηματοδοτούνται από το κρατικό προϋπολογισμό.
28. Αναθεώρηση του άρθρου 17, προς την κατεύθυνση της πιο αποτελεσματικής προστασίας του πυρήνα του ατομικού δικαιώματος της ιδιοκτησίας.
29. Αναθεώρηση του άρθρου 24  (και του άρθρου 117 παρ. 3 και 4) προς την κατεύθυνση της πληρέστερης προστασίας του περιβάλλοντος αλλά και της αντιμετώπισης ακραίων καταστάσεων σε βάρος όχι μόνο της ατομικής ιδιοκτησίας αλλά και της περιουσίας του Δημοσίου.
30. Ρητή πρόβλεψη για την προστασία της εθνικής ταυτότητας και της ελληνικής γλώσσας.
31. Εξορθολογισμός της οργάνωσης και λειτουργίας των ανεξάρτητων αρχών.