Στην παρέμβασή του στην Ολομέλεια, κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου «Αναδιάρθρωση της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις», ο βουλευτής Ιωαννίνων του ΣΥΡΙΖΑ Χρήστος Μαντάς άσκησε κριτική τόσο για τη χρονική στιγμή που επιλέχθηκε να έρθει προς ψήφιση το νομοσχέδιο όσο και για το περιεχόμενό του. Όπως ανέφερε και στην ομιλία του ο κ. Μαντάς, αφού η πολιτική ηγεσία κατεδάφισε τις ζωές 20.000 περίπου μαθητών στέλνοντάς τους στην αβεβαιότητα, εξαφανίζοντας ολόκληρους κλάδους, αφού έστειλε 2.100 έμπειρους εκπαιδευτικούς στη διαθεσιμότητα και τη λαιμητόμο του κινδύνου της απόλυσης, «πουλάει» απροκάλυπτα στον ιδιωτικό τομέα τα τμήματα της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης με τη μεγαλύτερη προσέλευση μαθητών. Με περιορισμένα κονδύλια, με μειωμένους αριθμούς εκπαιδευτικών, με ανυπαρξία υποστηρικτικής εκπαίδευσης, με περιορισμούς στο Τεχνολογικό Λύκειο η Δημόσια Παιδεία ασθμαίνει από τις ανεπάρκειες και τις ελλείψεις. Η αλήθεια είναι ότι συρρικνώνεται το δικαίωμα στη μόρφωση για τους νέους ανθρώπους, με πίστη στο δόγμα ότι η Παιδεία είναι εμπόρευμα. Η αλήθεια είναι ότι η Παιδεία πλέον θα καλείται να «παράγει» φθηνούς, ευέλικτους, καταρτισμένους και «απασχολήσιμους» νέους και νέες. Ο Υπουργός δηλώνει ότι το Λύκειο θα γίνει μια αυτόνομη εκπαιδευτική μονάδα. Στην πράξη μετατρέπει ολόκληρο το Λύκειο σε ένα εξεταστικό κέντρο και το μήνυμα που στέλνεται από την Α΄ Λυκείου είναι «φροντιστήριο». Ακόμη και η τράπεζα θεμάτων θα γίνει αντικείμενο απομνημόνευσης των θεμάτων αυτών και των απαντήσεων. Λέγεται ότι ανοίγεται μια νέα λεωφόρος με τις Σχολές Επαγγελματικής Κατάρτισης, τα ΣΕΚ. Σε ποιο κράτος του ανεπτυγμένου κόσμου ωθείται από τα δεκαπέντε ένας νέος ή μια νέα εκτός τυπικής εκπαίδευσης και μάλιστα αποκλείοντας κάθε δυνατότητα αναβάθμισης αφού δεν θα έχει απολυτήριο Λυκείου; «Πίσω ολοταχώς». Όσον αφορά στις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου για τα Ακαδημαϊκά Ιδρύματα αυτές ακούγονται παράταιρα από τη στιγμή που ετοιμάζεται «σφαγή» ιδιαίτερα του διοικητικού προσωπικού των ιδρυμάτων, καταδικάζοντάς τα σε αδυναμία να λειτουργήσουν. Κλείνοντας την ομιλία του ο κ. Μαντάς ανέφερε πως η δική μας πρόταση είναι ένα δωδεκάχρονο υποχρεωτικό σχολείο θεωρίας και πράξης που να παρέχει ουσιαστική παιδεία. Λέμε «όχι» στα δικέφαλα, τρικέφαλα ή πολυκέφαλα εκπαιδευτικά συστήματα διότι αυτά δεν αντανακλούν τις δυνατότητες επιλογών, αλλά ταξικούς διαχωρισμούς.
Αναλυτικά η ομιλία του: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές και κύριοι Υπουργοί, πράγματι κατοχυρώνεται μια πρωτοτυπία στα διεθνή εκπαιδευτικά χρονικά, ψηφίζοντας μια μόλις μέρα πριν ανοίξουν τα σχολεία ένα νομοσχέδιο. Γιατί τώρα; Γιατί; Νομίζω ότι η απάντηση είναι απλή. Μια Κυβέρνηση που λειτουργεί κυρίως ως εταιρεία κατεδαφίσεων και πωλήσεων, αυτή ακριβώς τη συγκυρία θα επέλεγε. Αφού, λοιπόν, κατεδάφισε τις ζωές χιλιάδων μαθητών και εκπαιδευτικών εξαφανίζοντας ολόκληρους κλάδους για τους μαθητές και στέλνοντας τους εκπαιδευτικούς στη διαθεσιμότητα και τη λαιμητόμο του κινδύνου της απόλυσης και αφού πουλάει, είτε έμμεσα είτε άμεσα και απροκάλυπτα, στον ιδιωτικό τομέα κυρίως τμήματα της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης διευρύνοντας τη μη τυπική εκπαίδευση, βρήκε την ώρα και τη στιγμή μετά από εξαντλητικό διάλογο, όπως ισχυρίζεται η Κυβέρνηση, να φέρει σ’ αυτή τη χρονική συγκυρία –η οποία έχει χαρακτηριστεί, όπως έχει χαρακτηριστεί- το σχέδιο νόμου για το λύκειο και πάρα πολλές άλλες διατάξεις, ων ουκ έστιν αριθμός! Θέλω να πω μια κουβέντα για το διάλογο. Θέλω να πω, δηλαδή, ότι σε ένα διάλογο ο οποίος έγινε χωρίς τη δική μας παρουσία όπως και άλλων κομμάτων και άλλων φορέων, υπήρξαν, όπως σημειώνει ο κ. Μπαμπινιώτης, σε πρόσφατο άρθρο του δύο προτάσεις. Η μία ήταν μία ισχυρή πρόταση -και σας διαβάζω ακριβώς- που ήθελε το Λύκειο ενιαίο, χωρίς κατευθύνσεις, αλλά με μεγάλο φάσμα επιλογών που θα υπηρετούσαν τα ενδιαφέροντα και τις κλίσεις των μαθητών και θα διαμόρφωναν τον προσανατολισμό τους για τα ΑΕΙ. Το σκεπτικό αυτής της πρότασης είναι να αποκτούν οι μαθητές μια γερή γενική παιδεία χωρίς στενή σύνδεση με την εισαγωγή στα ΑΕΙ. Επίσης, υπήρξε και μια μετριοπαθής πρόταση την οποία η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου τελικά επέλεξε. Και ξέρετε γιατί λέει ο κ. Μπαμπινιώτης ότι κατά τη γνώμη του δεν επελέγη η ισχυρή πρόταση, μια πρόταση που θα έλεγα ότι σε κάποιες γραμμές τουλάχιστον, σε ένα επίπεδο πλησιάζει τη δική μας αντίληψη; Είναι αλήθεια, όπως λέει ο κ. Μπαμπινιώτης, ότι με περιορισμένα κονδύλια για την παιδεία, με μειωμένους αριθμούς εκπαιδευτικών, με ανυπαρξία υποστηρικτικής εκπαίδευσης, με περιορισμούς στο Τεχνολογικό Λύκειο και άλλα, μειώνονται αυτομάτως και οι δυνατότητες για πιο τολμηρές και απαιτητικές αλλαγές. Τι είναι όλα αυτά που λέει ο κ. Μπαμπινιώτης; Αυτή δεν είναι η πολιτική της λιτότητας; Αυτή δεν είναι ακριβώς η πολιτική σας που δεν επιτρέπει να κάνετε, να γίνει μια πραγματική τομή στο εκπαιδευτικό σύστημα; Χρησιμοποιούνται, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ιδιαίτερα στην αιτιολογική έκθεση, αλλά και μέσα από τις ομιλίες της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου κοινότοπες διαπιστώσεις, στερεότυπα που πιάνουν στο ευρύ κοινό και λέξεις και νοήματα που δεν έχουν καμιά σχέση μ’ αυτό που πραγματικά επιδιώκεται, ενώ βεβαίως δεν παραλείπεται και η διέγερση –για να χρησιμοποιήσω μια έκφραση που χρησιμοποιείται τελευταία- των συντηρητικών αντανακλαστικών οποτεδήποτε αρθρώνεται κάποια άποψη για το μάθημα των θρησκευτικών. Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η αλήθεια δεν κρύβεται και μάλιστα όταν απευθύνεστε σε μια καθημαγμένη κοινωνία την οποία έχετε βυθίσει με την πολιτική σας στην απόγνωση. Και η αλήθεια είναι ότι συρρικνώνετε το δικαίωμα στη μόρφωση για τους νέους ανθρώπους, πιστοί στα προστάγματα της αγοράς και στο νεοφιλελεύθερο δόγμα που επιδιώκει η παιδεία να είναι εμπόρευμα. Η αλήθεια είναι ότι συντονίζεστε σ’ αυτήν την κατεύθυνση, παρά τις όποιες ιδιαιτερότητες και αντιφάσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μια από αυτές την ανέφερε ήδη η κ. Ρεπούση και είναι ότι «ω του θαύματος» το πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το 2014-2020 βάζει σαν στόχο την αύξηση των αποφοίτων της δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τους οποίους απόφοιτους εσείς θεωρείτε ως βάρος. Η αλήθεια είναι ότι τελικά θέλετε φθηνούς, ευέλικτους, καταρτισμένους απασχολήσιμους. Αυτό χρειάζεται η αστική τάξη της χώρας και όλης της Ευρώπης για να αντιμετωπίσει την κρίση που το ίδιο το σύστημά της δημιούργησε, και το βάρος, βέβαια, των πτυχιούχων που ο πραγματικός τους αριθμός είναι σε ποσοστό κοντά στο 31%-32% -και όχι άλλα νούμερα που λένε- κι οι οποίοι μεταναστεύουν κατά χιλιάδες στο εξωτερικό. Λέτε ότι θέλετε να κάνετε το Λύκειο μια αυτόνομη εκπαιδευτική μονάδα και στην ουσία μετατρέπετε ολόκληρο το Λύκειο σε ένα εξεταστικό κέντρο και το μήνυμα που στέλνετε από την Α΄ Λυκείου είναι «φροντιστήριο». Αυτό είναι το μήνυμα. Ακόμη και η τράπεζα των θεμάτων θα γίνει αντικείμενο φροντιστηρίων ολόκληρων και αντικείμενο απομνημόνευσης των θεμάτων αυτών και των απαντήσεων.Στη συνέχεια λέγεται ότι ανοίγεται μια νέα λεωφόρο με τις Σχολές Επαγγελματικής Κατάρτισης, τα ΣΕΚ. Πείτε μου ένα κράτος του ανεπτυγμένου κόσμου όπου ωθείται από τα δεκαπέντε ένας νέος, ή μια νέα εκτός τυπικής εκπαίδευσης και μάλιστα αποκλείοντας κάθε δυνατότητα διαφοροποίησης και αναβάθμισης αφού δεν θα έχει απολυτήριο Λυκείου. Πίσω ολοταχώς δηλαδή. Μήπως έχετε κάποιες κρυφές μελέτες που αφορούν την ανάπτυξη του τόπου και δικαιολογούν τη συγκρότηση αυτού του τρίτου πυλώνα; Και μην μου πείτε ότι δεν στρώσατε το δρόμο στα επιχειρηματικά συμφέροντα τη στιγμή που «σαν έτοιμοι από καιρό» οι επιχειρηματικοί όμιλοι στα ΙΕΚ και στα ΣΕΚ ορμάνε για να καταλάβουν όλο αυτό το πεδίο της μη τυπικής εκπαίδευσης, ενώ η εμπειρία από τα δημόσια ΙΕΚ –γιατί τα ΣΕΚ ακόμα δεν τα έχουμε δει- είναι ότι ασθμαίνουν από τις ανεπάρκειες, τις ελλείψεις, πέρα από όλα τα άλλα που έχουν γίνει σε σχέση με τους διευθυντές των ΙΕΚ. Τέλος, οι διάφορες άλλες διατάξεις και οι ρυθμίσεις για τα ΤΕΙ ακούγονται παράταιρα από τη στιγμή που ετοιμάζεται σφαγή ιδιαίτερα του διοικητικού προσωπικού των ιδρυμάτων, καταδικάζοντάς τα σε αδυναμία. Μπορείτε να δεσμευτείτε, κύριε Υπουργέ, κύριοι της Κυβέρνησης, για αυτούς τους χίλιους επτακόσιους εργαζόμενους στα πανεπιστήμια ότι δεν θα τους βάλετε σε διαθεσιμότητα και δεν θα τους σπρώξετε στη λαιμητόμο της απόλυσης; Ναι ή όχι; Διότι αλλιώς κλείνετε τα πανεπιστήμια, όπως κλείνετε και τα σχολεία με την πολιτική σας. Συνεπώς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αν θέλουμε να κουβεντιάσουμε επί της ουσίας –και μερικές φορές δεν μπορούμε να θέσουμε θεμελιώδη ερωτήματα σε ένα πλαίσιο, σε έναν στενό κορσέ, όπως είναι ο κορσές του νομοσχεδίου που τα συσκοτίζει- θέλω να θέσω το εξής ζήτημα και να το σκεφτούμε όλες και όλοι: Πράγματι πιστεύει κανένας ότι ένας νέος ή μια νέα δεκαπέντε, δεκαέξι, δεκαεπτά χρονών μπορεί να επιλέξει επαγγελματικό και επιστημονικό πεδίο; Μπορούμε εμείς να συμβουλέψουμε, μπορούμε να πούμε στα παιδιά μας τι να κάνουν; Ούτε καν αυτό δεν μπορούμε. Συνεπώς, σε αυτή την κρίσιμη ηλικία για την ανθρώπινη συγκρότηση πιέζουμε τους νέους ανθρώπους να πάρουν μια απόφαση που θα αφορά όλη τους τη ζωή. Εμείς λέμε, λοιπόν, «όχι» σε αυτό. Εμείς λέμε δωδεκάχρονο υποχρεωτικό σχολείο θεωρίας και πράξης, «όχι» στα δικέφαλα, τρικέφαλα ή πολυκέφαλα εκπαιδευτικά συστήματα, διότι αυτά δεν αντανακλούν τις δυνατότητες επιλογών, αλλά ταξικούς διαχωρισμούς. Και λέμε επίσης ότι αυτό το δημόσιο σχολείο… Θα παρακαλούσα λίγο την ανοχή σας, κύριε Πρόεδρε, για ένα δευτερόλεπτο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δριβελέγκας): Κοιτάξτε, την ανοχή θα την έχετε, αλλά πρέπει να καταλάβετε επιτέλους σας παρακαλώ -και το λέω αυτό για πολλοστή φορά- ότι λειτουργείτε εις βάρος των συναδέλφων.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΝΤΑΣ: Τέλειωσα με το Γενικό Λύκειο. Θέλω μόνο να καταθέσω στα Πρακτικά τρεις τροπολογίες: Μία τροπολογία που αφορά τη συγκροτημένη άποψή μας για το Ανοικτό Πανεπιστήμιο και αλλαγές που πρέπει να γίνουν και που θα βοηθήσουν ειδικά στο εργασιακό καθεστώς. Επίσης, μία τροπολογία που αφορά στο να αρθεί αυτή η απαγόρευση της παραγράφου 5 του άρθρου 18 του ν. 4009/2011. Και επίσης, μια διόρθωση τροπολογίας που ήδη έχουμε καταθέσει, σε σχέση με τους ΙΔΑΧ. Και να τελειώσω μόνο με το ότι…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δριβελέγκας): Ολοκληρώστε παρακαλώ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΝΤΑΣ: Τελειώνω με το εξής. Υπάρχει μια ειδική περίπτωση ΕΠΑΛ -και συμβαίνει να είναι αυτό στα Γιάννενα- το 6ο ΕΠΑΛ. Είναι ένα ΕΠΑΛ που είχε επαγγέλματα υγείας. Δεν δίνεται η δυνατότητα –και νομίζω ότι αυτό μπορεί να ρυθμιστεί με μια μεταβατική διάταξη- στους μαθητές που είναι πια στη Β’ Λυκείου του ΕΠΑΛ να συνεχίσουν.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δριβελέγκας): Ωραία, ολοκληρώσατε.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΝΤΑΣ: Είναι μια-δυο περιπτώσεις που θα πρέπει να λάβουμε υπόψη. Σας ευχαριστώ πολύ.
