Ανεξάρτητη Κύπρος “Εγγυήτριες Δυνάμεις” Και Πενταμερής.
Η ιστορία του Κυπριακού ξεκινά τον Φεβρουάριο του 1959 στην Ζυρίχη. Στις 5 Φεβρουαρίου του 1959 πραγματοποιήθηκε διμερής συνάντηση Ελλάδας-Τουρκίας. Συμμετείχαν ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής από Ελληνικής πλευράς και ο Αντνάν Μεντερές τότε πρωθυπουργός της Τουρκίας. Στην συνάντηση αυτή παρόντες και οι υπουργοί εξωτερικών Ευάγγελος Αβέρωφ και Φατίν Ζορλού αντίστοιχα.
Το τραγικό από Ελληνικής πλευράς τότε ήταν ότι δέχτηκε να συζητήσει το αίτημα της Τουρκίας για στρατιωτική παρουσία στη Κύπρο.
Το ακόμα πιο τραγικό είναι ότι οι Καραμανλής-Αβέρωφ συμφώνησαν για την παρουσία στρατού με αναλογία 950 Ελλήνων και 650 τούρκων στρατιωτικών.
Ένα άλλο ζήτημα που αντιμετωπίστηκε στη Ζυρίχη ήταν το πολίτευμα της Κύπρου. Η Τουρκία πρότεινε ομοσπονδία… Τελικά κατέληξαν σε προεδρική δημοκρατία με Έλληνα Πρόεδρο και Τούρκο αντιπρόεδρο. Η συμφωνία προέβλεπε ότι η αναλογία στο κοινοβούλιο και τη δημόσια διοίκηση θα είναι 70% Έλληνες και 30% Τούρκοι.
Ένα ακόμα τραγικό σημείο από Ελληνικής πλευράς ήταν ότι οι Τουρκοκυπριακή πλευρά είχε δικαίωμα βέτο σε όλες τις αποφάσεις!!!
Η συμφωνία του Λονδίνου
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά τα τραγικά λάθη από Ελληνικής πλευράς στις 19 Φεβρουαρίου 1959 πραγματοποιείται η διευρυμένη συνάντηση του Λονδίνου.
Οι Άγγλοι έπρεπε να διασφαλίσουν το 10% των εδαφών της Κύπρου και την παραμονή των στρατιωτικών βάσεων σε αυτή. Στην συμφωνία του Λονδίνου Καραμανλής και Μεντερές(ο οποίος γλίτωσε ως εκ θαύματος από αεροπορικό δυστύχημα) υπέγραψαν το σύνολο των συμφωνιών της Ζυρίχης και 7 συμπληρωματικές συμφωνίες. Οι 7 επιπλέον συμφωνίες επιβλήθηκαν από τον τότε πρωθυπουργό της Αγγλίας Μακμίλλαν, για την πλήρη διασφάλιση του Λονδίνου.
Η συνέχεια είναι γνωστή, πολιτική εκμετάλλευση του ζητήματος στο έπακρον. Κάθε πολιτική πλευρά είχε εκ διαμέτρου αντίθετη στάση με τους πολιτικούς της αντιπάλους. Ο τότε Πρόεδρος της Κύπρου Μακάριος πήρε μια απόφαση για αλλαγή του συντάγματος της Κύπρου σε 13 σημεία. Η τουρκοκυπριακή πλευρά αποχώρισε από την κυβέρνηση διαμαρτυρόμενη για τις αλλαγές αυτές.
Το 1973-74 (περίοδος αναταραχών στην Ελλάδα πτώση Παπαδόπουλου άνοδος στην Εξουσία του Ιωαννίδη), οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Βόρεια Κύπρο κατέλαβαν το 1/3 των εδαφών της την οποία και τριχοτόμησαν.
Η στρατιωτική εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο δεν προβλέπονταν από τις συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου, αποτελούσε παράνομη ενέργεια, που επικυρώθηκε από τα ψηφίσματα του ΟΗΕ.
Συμπέρασμα είναι ότι πρόκειται για παράνομη στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας στην Δημοκρατία της Κύπρου.
Πριν από λίγες μέρες οι Ελληνοκύπριοι γιόρτασαν την επέτειο του ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν(24 Απριλίου 2004). Το Ηνωμένο βασίλειο προσπάθησε τότε έμμεσα να καταργήσει την Δημοκρατία της Κύπρου και στη θέση της να δημιουργήσει ένα διοικητικό χάος. Η στάση του Προέδρου της Κύπρου Τάσου Παπαδόπουλου είναι Ιστορικής σημασίας. Σε διάγγελμά του απευθυνόμενος στον Κυπριακό λαό είπε: “Παρέλαβα κράτος, δεν θα παραδώσω κοινότητα”
Ειλικρινά διερωτώμαι η πενταμερής που σχεδιάστηκε από την Ευρώπη και πραγματοποιήθηκε αυτές τις μέρες στη Γενεύη τι θα μπορούσε να προσφέρει;
Οι αδιάλλακτες πλευρές είναι δύο:
1.Το Ηνωμένο βασίλειο που εκτός της κυριαρχίας του 10% των εδαφών διατηρεί στρατιωτική βάση στην Κύπρο.
2.Η Τουρκία που εισέβαλε και διατηρεί τα στρατεύματα εισβολής στην Κύπρο από το 1974.
Καμία από τις δύο αυτές χώρες δεν προτίθεται να αποσύρει τα στρατεύματά της από την Κύπρο. Συνεπώς με ποιον τρόπο είναι δυνατόν η Κύπρος να γίνει Ανεξάρτητη Δημοκρατία;
Να σημειώσω εδώ πως καμία πλευρά δεν θέτει το θέμα των στρατευμάτων του Ηνωμένου βασιλείου στην Κύπρο… Ούτε η Ευρώπη, ούτε ο ΟΗΕ, ούτε η Ελλάδα και φυσικά ούτε η Τουρκία. Είναι λογικό μια πρώην αποικιακή υπερδύναμη να διατηρεί στρατεύματα σε πολλές χώρες του πλανήτη, την ίδια στιγμή που έχει απωλέσει την ισχύ της;
Οι αντεγκλήσεις μεταξύ των κομματικών πλευρών, πολλές φορές καταντούν γελοιότητες ειδικά όταν υψώνουν τους τόνους για να πουν το τίποτα.
Η Ευρώπη ως ισχυρή ευρωπαϊκή ένωση, ανέμενε κανείς ότι θα μπορούσε να υψώσει το ανάστημά της στις δύο αυτές χώρες Αγγλία και Τουρκία. Τα μέχρι στιγμής γεγονότα φαίνεται να διαψεύδουν αυτές τις ελπίδες.
Στην πρόσφατη πενταμερή της Γενεύης οι Τούρκοι έθεσαν νέα θέματα προς συζήτηση. Ζητούν επιτακτικά και σε υψηλούς τόνους την πλήρη ανεξαρτησία της Βόρειας Κύπρου. Το 1983, η Τουρκία κήρυξε το κατεχόμενο κυπριακό έδαφος ως “Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου”. Επιμένουν στην νομιμοποίηση της απόφασης του 1983 και ζητούν αναγνώριση του ψευδοκράτους από όλες τις μεγάλες δυνάμεις.
Ανεξάρτητη Κύπρος “Εγγυήτριες Δυνάμεις” Και Πενταμερής.
Εν κατακλείδι, το Κυπριακό πρόβλημα θα παραμένει άλυτο εφόσον οι δύο χώρες που διαθέτουν στρατεύματα στην Κύπρο, και οι δύο μαζί, δεν αποχωρίσουν από το νησί της Αφροδίτης μετά από υπογραφή διεθνούς συμφωνίας.
Σήμερα το όνειρο της ανεξάρτητης Κύπρου δεν φαντάζει εφικτή λύση δυστυχώς.
Χαράλαμπος Τζιόρας
