Κρατικά χρήματα για απευθείας ανάθεση
Καλές γιορτές και χρόνια πολλά! Ακόμη μια χριστουγεννιάτικη φιέστα φτάνει προς το τέλος της, με όλη την ανθρωπότητα να έχει «ντυθεί» στα γιορτινά της. Για την ελληνική πραγματικότητα η «ενδυμασία» αυτή ξεπερνά φέτος κάθε προσδοκία, αφού η μία είδηση διαδέχεται την άλλη, χωρίς κανείς να μπορεί να προβλέψει, τι θα γίνει.
Το εορταστικό πρόγραμμα που ακολουθεί, είναι ακατάλληλο δια «της παρέας της αριστεράς», σύμφωνα και με τις δηλώσεις του κ. Άδωνι Γεωργιάδη. Γίνεται αναφορά φυσικά στην πολυαναμενόμενη εκδήλωση του δήμου Αθηναίων, με πρωταγωνιστή τον γνωστό τραγουδιστή Σάκη Ρουβά. Η είδηση από μόνη της φαντάζει σχεδόν κοινότυπη, μιας και πολλάκις τα εορταστικά ρεβεγιόν έχουν πραγματοποιηθεί κατά τον εξής τρόπο.
Στην παρούσα φάση, όμως, το ευχάριστο είναι ότι η κοινή γνώμη εκφράζει έντονα την δυσαρέσκεια της απέναντι στην είδηση, ότι ο Δήμαρχος Αθηναίων κύριος Μπακογιάννης, θα πριμοδοτήσει την όλη εκδήλωση με 217.000 ευρώ. 217.000 ευρώ για 17 λεπτά τραγουδιστικού προγράμματος, το οποίο θα μεταδοθεί στους δέκτες των Ελλήνων, όσο οι περισσότεροι θα μπορούν μόνο με αυτόν τον τρόπο να διασκεδάσουν!
Μια συναυλία σε ένα άδειο θέατρο, την στιγμή που τα νοσοκομεία είναι γεμάτα με ασθενείς, οι οποίοι παλεύουν να κρατηθούν στην ζωή. 217.000 κρατικών αποθεμάτων για έναν σκοπό, που όχι μόνο χαμόγελα δεν θα φέρει, όπως δήλωσε ο δήμαρχος Αθηναίων, αλλά παραδόξως προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων.
Δεν τίθεται θέμα εναντίωσης απέναντι στον κ. Ρουβά, καθότι τα ποσά αυτά έχουν αποτελέσει αμοιβή του σε δεκάδες εμφανίσεις. Πρόκειται για εναντίωση και αγανάκτηση απέναντι στην διαχείριση της ελληνικής πολιτείας, η οποία για ακόμη μια φορά αποδεικνύεται ανάξια των περιστάσεων.
Όσο η ελληνική οικονομία εξαντλείται, ο δήμος Αθηναίων βρίσκει αποθέματα για να χρηματοδοτήσει κοινωνικές εκδηλώσεις. Εκδηλώσεις οι οποίες πλέον είναι πέρα για πέρα ασήμαντες και κυρίως δεν ταιριάζουν στην χώρα. Αυτά είναι για τις υπερπαραγωγές του Χόλυγουντ και των υπολοίπων κρατών, που τις υποστηρίζουν.
Για την Ελλάδα και την Αθήνα ο μόνος «μεγάλος περίπατος» είναι αυτός τον χρημάτων, τα οποία είναι «φιλικές δωρεές». Και ας πρόκειται για τον μεγαλύτερο showman της χώρας, μόλις οι προβολείς κλείσουν, θα φανεί όλη η «ψωροκώσταινα».
Για την Ελλάδα οι 217.000 είναι τα δεκάδες πρόστιμα για παραβάσεις των μέτρων, η επιβολή «αντίτιμου υγείας» 100 ευρώ σε όσους δεν εμβολιαστούν, είναι οι δεκάδες διασωλημένοι σε ΜΕΘ, οι οποίες ήταν «αχρείαστες» και για αυτό δεκάδες συμπολίτες μας διασωληνώνονται και πεθαίνουν εκτός αυτών.
Οι 217.000 είναι η μηδαμινή μέριμνα για τα δικαιώματα των γυναικών, οι οποίες πεθαίνουν η μία πίσω από την άλλη, η μηδαμινή φροντίδα των παιδιών, τα οποία κακοποιούνται σε δομές φροντίδας, οι δεκάδες άστεγοι και πληγέντες από τα καιρικά φαινόμενα, οι οποίοι για έναν ακόμα χειμώνα παραμένουν στο περιθώριο, οι δεκάδες παράγοντες οι οποίοι δρούν ανενόχλητοι και ο πέλεκις της δικαιοσύνης αργεί πολύ να πέσει για τα εγκλήματα τους.
Οι 217.000 είναι οι υγειονομικοί, οι οποίοι τέθηκαν σε αναστολή και απειλούνται με απόλυση, την στιγμή που τα νοσοκομεία παλεύουν με τις μισές εφημερίες. Είναι οι 20.429 νεκροί μέχρι στιγμής, οι οποίοι μπορεί και να είχαν σωθεί, εάν δεν χρειαζόταν να γίνει διαλογή ανάμεσα τους σε ένα παιχνίδι ζωής και θανάτου, ελλείψει κλινών.
Είναι τα τόσα έτη πελατειακών σχέσεων και τα οποία πελατολόγια επωφελούνται των συνθηκών και καταχράζονται δημόσιο χρήμα, ενώ η κοινωνία ζει με επιδόματα και κατώτατους μισθούς σκουπίδια. Είναι τα τόσα έτη σιωπής και μιας γενιάς «βουτηγμένης» στις ανέσεις των κοινωνικών παροχών και δανείων, οι οποίοι τώρα αντιδρούν, γιατί τώρα δεν έχουν αυτές τις παροχές.
Είναι το σχέδιο εξόδου από την κρίση με διαρκείς δανεισμούς, οι οποίοι μετρούν από το 1832 και που ακόμα και τώρα θεωρούνται πρόοδος της χώρας. Είναι η εναλλαγή ηγεσίας με οικογενειακό πρόσημο, σαν μεταβίβαση περιουσίας από τον γηραιότερο προς τον νεότερο. Είναι η μέριμνα προς τις «ανάγκες» της εκκλησίας, η οποία πίσω από το «αγαπάτε αλλήλους» της θρησκείας, «αγαπιέται» σε ακριβά αυτοκίνητα και 10.000 δημόσιες θέσεις υπαλλήλων.
Είναι οι επενδύσεις στην πρωτεύουσα «κόσμημα» την στιγμή που η αποκεντρωμένη επαρχία τρώει «ψωμί με ελιά» αλλά κρατά και την παράδοση. Είναι τα δεκάδες σκάνδαλα και εγκλήματα, τα οποία αγνοούνται, όπως τα δεκάδες ναυάγια στο Αιγαίο. Αλλά ξεχνάμε, we’ve never been to Samos.
Οι 217.000 είναι η πλάτη της πολιτείας προς την κοινωνία. Μια πλάτη διαρκώς γυρισμένη, με πρόσωπα που μοιάζουν να ενδιαφέρονται και πίσω από κλειστές πόρτες ασκούν πολιτική, τελείως μακριά από τα προβλήματα.
Τα προβλήματα, που για χρόνια έμπαιναν περίτεχνα κάτω από το χαλί, γιατί πολύ απλά αφορούσαν τους πολλούς και όχι τους λίγους. Τώρα που και οι λίγοι θίγονται, το χαλί αυτό ξαφνικά ενοχλεί την όλη διακόσμηση της κοινωνίας. Αυτό το χαλί, λοιπόν, στρώνει ο δήμος Αθηναίων στο πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν με καλεσμένους όλους εμάς, που για ακόμα μια φορά γινόμαστε θεατές σε μια παράσταση δράμα.
Και δεν αναφέρομαι στην πόλη της Μακεδονίας. Πατήστε προσεκτικά επάνω σε αυτό το χαλί, μην τυχόν και ξυπνήσετε τους τηλεθεατές, οι οποίοι θα χαρούν αυτά τα 17 λεπτά, που πληρώνονται αδρά από τις τσέπες τους.
Υπάρχει και το «Κέντρο Αθηνών» για μουσικά προγράμματα. Μην κάνετε υπερπαραγωγές διεθνών προδιαγραφών, την στιγμή, που η χώρα είναι ολόκληρη δομή φιλοξενίας! To 2004 πέρασε και δεν άγγιξε!
